تیم فوتبال شهرداری تبریز با رسیدن به همه اهداف از پیش تعیین شده خود، توانست فصلی موفق در لیگ دسته یک باشگاه های کشور را سپری کرده و در قیاس با دیگر تیم های شهر تبریز کارنامه ای قابل قبول داشته باشد.
به گزارش آیرال خبر به نقل از شهریار، فوتبال تبریز یک فصل پر فراز و نشیب را در لیگ برتر و لیگ دسته یک پشت سر گذاشت. در لیگ برتر تراکتورسازی به رتبه ای بهتر از پنجمی دست نیافت و ماشین سازی نیز تیم سیزدهم جدول شد. در لیگ دسته یک اما شهرداری تبریز به رغم همه مشکلاتی که داشت، توانست با تیمی جوان و کاملا بومی به هدفگذاری ابتدای فصل خود دست یافته و در جدول مسابقات با قرارگیری در رتبه ای بالاتر از دو تیم میلیاردی و متمول، سهمیه فوتبال استان آذربایجان شرقی در این رقابت ها را حفظ کند.
با اتمام لیگ های فوتبال کشور و بررسی عملکرد سه تیم فوتبال تبریز در زمینه هایی همچون میزان هزینه، بها دادن به بازیکنان بومی و جوان و نتیجه گیری نهایی و رسیدن به هدف، تنها تیم شهرداری تبریز بود که توانست به خواسته های از پیش تعیین شده خود دست یابد.
تیم شهرداری تبریز با کادر فنی و بازیکنان کاملا بومی خود، با حفظ تنها سهمیه لیگ یکی استان و معرفی چهره های جوان و مستعد بومی، موفق ترین تیم فوتبال تبریز و حیدر جعفری سرمربی جوان و با دانش این تیم موفق ترین سرمربی در میان چند مربی شاغل در تیم های امسال تبریز است.
تراکتور با “جان” و “جرج” به آسیا نرسید!
در لیگ برتر، تیم تراکتورسازی با وجود حمایت های فوق العاده هواداران پرشور خود که موفق شدند عنوان پرهوادارترین تیم لیگ هجدهم لقب بگیرند، نتوانست به خواسته های خود دست یابد. کمترین انتظار هواداران از تیم تراکتورسازی، کسب سهمیه آسیایی بود و به نظر می رسید در کنار تلاش برای احراز نخستین عنوان قهرمانی لیگ برتر، حداقل هدفگذاری باشگاه نیز کسب مجوز حضور در مسابقات فصل آینده لیگ قهرمانان آسیا باشد.
با این حال اما تراکتوری ها با هدف قرار دادن آسیا، گام در مسابقات لیگ برتر گذاشتند و وقتی تیم هایی همچون پرسپولیس، سپاهان، استقلال و پدیده در مقاطعی از فصل با افت شدید و عدم نتیجه گیری مواجه شدند، سرخپوشان تبریز نیم نگاهی نیز به کسب جام داشتند. بر این اساس زنوزی مالک باشگاه تمام امکانات را در اختیار سه سرمربی این تیم در طول فصل قرار داد اما پایان فصل، دست تراکتوری ها حتی از رسیدن به رتبه چهارم و کسب سهمیه پلی آف آسیا کوتاه ماند.
دستاورد امسال تراکتورسازی با جان توشاک، محمد تقوی و جرج لیکنز و دستیارانشان که هزینه های بسیار زیادی روی دست باشگاه گذاشتند، در واقع فقط بقا در لیگ برتر بود؛ کاری که نفت مسجد سلیمان، تیم چهاردهم جدول نیز امسال آن را انجام داد.
جذب پر سر و صدای سه کاپیتان تیم ملی و چند بازیکن مطرح و گرانقیمت دیگر که فقط هزینه روی دست زنوزی گذاشتند، و از طرفی بها ندادن به جوان های مستعد بومی، در پایان لیگ برتر نمره منفی پای کارنامه عملکرد این تیم محبوب و پرهوادار ثبت کرد و این در حالی بود که هواداران تراکتورسازی بالاتر از هواداران پرسپولیس، استقلال و سپاهان عنوان نخست را در رتبه بندی پرهوادارترین تیم های فوتبال کشور در فصل ۹۸-۹۷ کسب کردند.
پیشروی ماشین سازی با غیر بومی ها تا مرز سقوط!
ماشین سازی، دیگر تیم لیگ برتری تبریز که امسال با سهمیه گسترش فولاد در این رقابت ها حاضر شد، با بودجه ای برابر با هزینه یک تیم مدعی وارد مسابقات شد تا بلکه رتبه ای در میان تیم های موفق و حداقل جایگاهی تک رقمی در جدول داشته باشد اما نتایج دور از انتظار با هدایت فنی رضا مهاجری موجب شد تا در نهایت در رتبه سیزدهم و نزدیکی های مرز سقوط به لیگ یک به کار خود پایان دهد.
ماشین سازی که فقط پسوند تبریز را در کنار نام خود یدک می کشید، هیچ تصویری از فوتبال تبریز نداشت و در راس کادر فنی خود یک مربی غیربومی را سکان دار هدایت خود می دید. این تیم قدیمی، غیر از بی توجهی به بازیکنان بومی و پناهگاه شدن برای بازیکنان درجه چندم دیگر شهرها، هیچ عایدی نصیب فوتبال استان نکرد و با این کار موجب بی اعتمادی بازیکنان مستعد و بومی به خود شد. تیمی که می توانست بستر خوبی برای رشد بازیکنان جوان تبریز باشد و مقدمات تقویت تیم تراکتورسازی توسط بازیکنان شاخص بومی و کم هزینه را فراهم کند، با انتخاب یک سرمربی غیربومی و بی توجه به بومی ها، عملا بهترین فرصت را از جوانان فوتبال تبریز گرفت. ماشین سازی از طرفی با امتیاز دادن به تیم های بالای جدولی، کار تراکتورسازی را برای کسب سهمیه آسیایی سخت تر کرد و در پایان لیگ کارنامه ای ضعیف از خود بر جای گذاشت. این عملکرد در شرایطی رقم خورد که ماشین سازی پیش از این و با هزینه ای بسیار کمتر و با بازیکنان اغلب بومی، با مدیرعاملی تبریزی و جوان و همچنین با سرمربی بومی، برای فوتبال تبریز آبروداری می کرد و خیلی ها بر این عقیده اند که ماشین سازی با همان مدیر جوان سال گذشته و انتخاب هایش، می توانست به مراتب عملکردی موفق تر داشته باشد.
هدفگذاری ایده آل شهردار فوتبالی و همراهی تا موفقیت
در میان تیم های تبریزی اما شهرداری تبریز توانست به آنچه که مدیران این تیم در ابتدای فصل می خواستند، دست یابد. تیم جوان و شاداب شهرداری تبریز محل جولان بازیکنان با استعداد استان با یک سرمربی جوان و با دانش بود که توانست تنها تیم موفق استان در زمینه نتیجه گیری نهایی، هزینه کرد و پرورش بازیکنان بومی و جوان شهر لقب بگیرد.
مسئولان تیم شهرداری و بخصوص شخص ایرج شهین باهر شهردار تبریز، تعدادی از اعضای ورزشی شورای اسلامی شهر و مدیرعامل وقت سازمان ورزش شهرداری تبریز با هدفگذاری ایده آل خود که شامل کاهش هزینه ها، توجه به بومی ها و بازیکنان و مربیان جوان و حفظ سهمیه فوتبال استان در لیگ دسته یک فوتبال کشور بود، تیم را در مسیر سخت و فرسایشی مسابقات لیگ دسته یک همراهی کردند تا فصلی به یاد ماندنی در تاریخ باشگاه شهرداری و فوتبال تبریز ثبت شود. اقدام شجاعانه و آینده نگرانه شهردار فوتبالی تبریز، در عمل نشان داد که میدان دادن و بها دادن به نیروهای بومی، می تواند نتیجه ای بسیار خوب برای فوتبال شهر به دنبال داشته باشد.
شهرداری تبریز، خواست و رسید
تیم امسال شهرداری تبریز با تفکرات حرفه ای مدیران خود، انگیزه و امید را در بین بازیکنان پایه و جوان شهر زنده نگه داشت. تیمی که با چهار هدف بزرگ و منطقی وارد مسابقات شد و در نهایت نیز با وجود همه مشکلاتی که داشت، با سربلندی به همه اهداف خود رسید. شهرداری تبریز در فصل تازه به پایان رسیده لیگ دسته یک، کمتر از همه تیم ها هزینه کرد و در جدول بالاتر از تیم های میلیاردی ایستاد، بیشتر از همه تیم ها به بحث جوانگرایی اهمیت داد، بومی ترین تیم لیگ یک و فوتبال تبریز لقب گرفت و در پایان تنها سهمیه استان را در لیگ یک کشور حفظ کرد.
از طرفی نمایش موفق تعداد زیادی از بازیکنان امید و زیر ۲۳ سال، با جسارت و شجاعت حیدر جعفری سرمربی توانمند بومی استان، توجه بیشتر تیم های لیگ برتری را برای صید این مرواریدهای طلائی فوتبال تبریز معطوف به این تیم کرد.
با این کارنامه درخشان، باید به احترام بومی ترین تیم ۲۰ سال اخیر فوتبال تبریز کلاه از سر برداشت. تیمی که جوان هایش برای رسیدن به آینده ای موفق تر، چشم امید به توجه بیش از پیش مسئولانی دارند که همواره شعار حمایت از جوانان و بومی ها را سر داده اند.