به گزارش آیرال خبر، کمی به گذشته برگردیم، جایی که سال ۸۸ تراکتورسازان بعد از هشت سال دوری از سطح اول فوتبال ایران با سرمربیگری فراز کمالوند به لیگ برتر صعود کردند. صعودی که در آن زمان خیلی از کارشناسان فکر میکردند چندان به طول نیانجامد و بر اساس روال اکثر تیم های صعود کرده از لیگ یک، تراکتوری ها نیز بعد از سپری کردن یکی دو فصل ناموفق به لیگ یک بازگردند. خیلی زود اما تمام معادلات برهم خورد.
حضور پرشور و با شکوه هواداران تراکتور در بازی های خانگی و حتی خارج از خانه این تیم روشن کرد این صعود برخلاف تصورات، سقوطی در پی نخواهد داشت.
زمان چندانی لازم نبود تا قرمزهای آذربایجان خودشان را به عنوان مدعی و قطب جدید فوتبال ایران معرفی کنند و معادله دو قطبی استقلال و پرسپولیس را برهم زنند. تنها بعد از سپری کردن دو فصل و کسب مقام هفتم و پنجم با کمالوند اولین نایب قهرمانی تراکتوری ها با قلعه نویی به دست آمد و این پایان کار نبود!
تراکتوری که حال با مالکیت سپاه پیش میرود سرباز_ بازیکن زیادی در ترکیب خود میبیند؛ سربازانی که در تمام طول حضورشان در تراکتور انتقادات فراوانی را نسبت به عملکرد خود تجربه کردند. فصل ها یکی پس از دیگری برای قرمزهای آذربایجان سپری شد و دو نایب قهرمانی دیگر در لیگ برتر و یک قهرمانی جام حذفی با تونی الیویرا به دست آمد تا همگان بیش از پیش به قدرت این تیم پی ببرند.
تراکتورسازان در طول حضور خود در لیگ برتر بارها تا پای قهرمانی رفتند اما هر بار به دلایل مختلف قادر به کسب مقام قهرمانی لیگ نشدند که شاید تلخ ترین نایب قهرمانی آنها مربوط به لیگ چهاردم باشد جایی که تراکتوری ها در استادیوم مملو از جمعیت یادگار امام (ره) تبریز به مصاف نفت تهران رفتند دیداری که یک فینال تمام عیار بود چرا که هر دو تیم با برد میتوانستند برای اولین بار قهرمان ایران شوند، این دیدار که با حواشی زیادی از جمله اشتباهات فاحش داوری و پخش شایعه در مورد دیدار سپاهان سایپا همراه شد و عجیب ترین نایب قهرمانی تاریخ فوتبال ایران رارقم زد ، با نتیجه تساوی ۳بر۳ به پایان رسید تا سپاهان ناامید را به ساحل خوشبختی و قهرمانی برساند آنهم صدها کیلومتر دورتر!
زردپوشان اصفهانی با برد مقاقل سایپا بالاتر از نفت و تراکتور، قهرمان لیگ چهاردهم شد تا تلخ ترین روز برای تراکتوری ها رقم بخورد!
نقطه تاریک دوران حضور تراکتور در لیگ اما به لیگ هفدهم باز میگردد جایی که تراکتوری ها به واسطه محرومیت از دو پنجره نقل و انتقالاتی نه تنها نیم فصل دوم لیگ شانزدهم بازیکنی جذب نکرده بودند بلکه در ابتدای لیگ هفدهم نیز حق جذب بازیکن نداشتند و در آغاز لیگ نیز برخی از ستاره های خود را از دست رفته دیدند تا مشکلاتشان دوچندان شود!
مطابق همه ی پیش بینی ها، قرمز های آذربایجان لیگ هفدهم را با نتایج ضعیف پیش بردند. تا جایی که حضور یحیی گلمحمدی در نیم فصل اول و ارطغرول ساغلام در نیم فصل دوم به عنوان سرمربی در این تیم هم نتوانست تراکتوری ها را از بحران خارج کند و در نهایت تراکتور با رتبه نازل ۱۰ فصل را به پایان رساند تا بعد از چند نایب قهرمانی، این تیم همیشه مدعی حال و روز خوبی نداشته باشد و فصل را با بدترین رتبه ی ممکن به پایان برساند.
اما لیگ هیجدهم داستان دیگری دارد…
بعد از تمام مشکلاتی که تراکتور سازان با حمایت پرشورها پشت سرگذاشتند لیگ هجدهم آغازی نو و امیدوارکننده برای تراکتور محسوب میشود. چند سال بعد از مالکیت سپاه بر باشگاه تراکتورسازی حال این تیم به محمد رضا زنوزی واگذار شده است مالکی که با وعده هایش نوید روز های خوش را برای پرشور ها داده بود. نام های بزرگی که حال یکی پس از دیگری جذب تراکتور میشوند نه تنها هواداران پرشمار این تیم بلکه تمام فوتبال دوستان را شگفت زده میکند از خارجی های کارنامه دار تا کاپیتان های تیم ملی، جذب توشاک پر آوازه به عنوان سرمربی و بعد آن جذب بازیکنان نامداری چون آنتونی استوکس، یوکیا سوگیتا ، هری لی اروین، اشکان دژاگه ،مسعود شجاعی و احسان حاج صفی تراکتور لیگ هجدهم را مدعی تر از همیشه نشان میداد به گونه ای که تصور و انتظار خیلی ها صدر نشینی تراکتور از آغاز تا پایان لیگ هجدهم بود.
نیم فصل اول اما با تمام فراز و نشیب ها آنچنان که مورد انتظار بود برای قرمزهای دیار آذربایجان پیش نرفت به گونه ای که این تیم در پایان نیم فصل اول با ۵ اختلاف امتیاز نسبت به صدر جدول در رتبه چهارم قرار گرفتند.
مرور آنچه در نیم فصل اول برای تراکتورسازان رقم خورد دو عامل را به عنوان دلایل اصلی عمکلرد متوسط این تیم مشخص میکند: عدم ثبات، عدم مدیریت حواشی باوجود رقبایی چون سپاهان ، استقلال ، پرسپولیس و پدیده برای تراکتورسازان.
اما بزرگ ترین رقیبی که باید این تیم شکستش دهد حواشی محسوب میشود، حواشی ای که با تمام هزینه هایی که زنوزی برای باشگاه تراکتور انجام داده بازهم مانع نتیجه گیری این تیم شده است.
ثبات در باشگاه عاملی است که فقدانش میتواند تمام آرزوها و هزینه های یک باشگاه را بر باد دهد ثباتی که باید از راس هرم باشگاه تا انتهای آن برقرار باشد ، تراکتوری ها به نیم فصل نرسیده، مدیرعامل عوض کردند!
درودگر رفت اسدی آمد، اما این تنها حواشی و تغییرات این تیم نبود برخی از بازیکنان همچون فوریستر، اهل شاخه و سیدی همان ابتدای کار از تیم کنار گذاشته و یا به ماشین سازان منتقل شدند سپس نوبت به یکی از بمب های خبری این تیم رسید؛ توشاک رفت تقوی جایگزین شد و خارجی هایی که رفتند و یکی بعد از نیم فصل بازگشت و دیگری تاکنون باز نگشته است تمام این اتفاقات در حالی برای قرمزهای آذربایجان رقم خورد که این تیم در کوران مسابقات قرار داشت.
نیم فصل به پایان رسید اما تغییرات تراکتور پایانی نداشت!
تراکتوری ها مثل ابتدای فصل، با جذب کوین کنستانت هافبک سابق آث میلان ایتالیا، محمدرضا اخباری و احمد موسوی در نقل و انتقالات زمستانی نیز خبرساز شدند. استعفای به موقع تقوی و جذب سرمربی نامدار و کارنامه داری چون جورج لیکنز که سابقه هدایت تیم های صاحبنامی در رده های ملی و باشگاهی دارد، حسن ختامی بود بر فعالیت باشگاه در فصل نقل و انتقالات که همه ی هواداران را خوشحال کرد اما بازهم راس مدیریتی باشگاه شاهد تغییراتی شد که همه را شگفت زده کرد.
علیرضا اسدی رفت و عباس الیاسی دوباره سرپرست شد!
تراکتورسازان که حال خود را به واسطه جذب بازیکنان جدید قوی تراز نیم فصل اول می بینند باید کمی نیز ثبات به تصمیمات خود ببخشند چرا که مشخصا باوجود اختلاف ۵ امتیازی تراکتوری ها با صدر، این تیم همچنان از مدعیان اصلی قهرمانی به حساب می آید و اگر چنانچه ثبات بر باشگاه حاکم شود و حواشی به درستی مدیریت شوند میتوان متصور شد در پایان فصل هجدهم پرشور ها به آرزوی خود برسند در غیر اینصورت بعید به نظر میرسد با چنین تغییرات گسترده یک تیم بتواند به قهرمانی برسد ولو با هزینه های سنگین!
رضا قلیزاده