به گزارش آیرال خبر، سبزقباهای دوست داشتنی، یا همان قدیمی ترین تیم فوتبال شمالغرب کشور که در روزگارانی نه چندان دور معدن پرورش استعدادهای ناب و درخشان فوتبال تبریز و خاستگاه بزرگان متعدد بود، این روزها در تکرار و تسلسل تلخ تاریخ، سیر نزولی و قهقرایی خود به سمت فراموشی و سقوط آزاد را آغاز کرده و در یک قدمی بازگشت به دوران در به دری های سابق قرار دارد.

ماشین سازی تبریز که تا همین یک و نیم سال قبل و پس از سال ها طعم شیرین صعود به سطح اول فوتبال کشور را می چشید، پس از وداع تلخ و زودهنگام با لیگ برتر، به امید بازگشت دوباره به این سطح و با وعده های سر خرمن مدیران شهری و مالک جدیدش، پای به رقابت های این فصل لیگ یک گذاشت، با این وجود تنش ها و دعواهای مدیریتی آغاز فصل ، نقل و انتقالات مالکیتی پرحاشیه، کش و قوس های مربوط به جذب و رفت و آمد بازیکنان ، تغییرات پی در پی مدیریتی و بدتر از همه تغییر سرمربی که همگی به عادت تکراری سال های اخیر ماشین سازی تبدیل شده اند، باعث گردید تا از همان روزهای اول، امید چندانی به موفقیت سبزقباها نرود.

عدم نتیجه گیری ماشین سازی در زمان هر دو مربی قبلی و فعلی ، مالک محور بودن مجموعه به اصطلاح باشگاه ، یکدست نبودن بازیکنان و در نهایت مدیریت خنثی و نصفه نیمه مدیرعامل فعلی که در حساس ترین مقطع رقابت های لیگ، با پذیرش مسوولیت خطیری چون مدیرکلی روابط عمومی شهرداری، عملا فرصتی برای رسیدگی و پی گیری امورات تیم ندارد، همگی دست به دست هم داد تا تیمی که هوادارانش خوش بین به حضور دوباره تیمشان در لیگ برتر بودند، امروز تیم محبوبشان را در یک قدمی سقوط به دسته پائین تر ببینند.

اوضاع این روزهای ماشین سازی در تمامی ابعاد به حدی اسف بار و نگران کننده است که پس از باخت این هفته برابر مس کرمان، موجی از اعتراضات هواداری از عملکرد فنی و مدیریتی این تیم نیز به اوج رسید.

این در حالی است که با توجه به رتبه نازل پانزدهمی ماشین سازی در جدول رده بندی در فاصله 4 هفته مانده به پایان لیگ و بازی های بسیار سخت این تیم برابر حریفان قدر و بالانشینی چون نساجی، مس رفسنجان و بادران در هفته های پیش رو، نگرانی هواداران از کسب امتیازات لازم برابر این تیم ها و در نهایت بالا رفتن احتمال سقوط به دسته پائین تر فزونی یافته است.

متاسفانه نتایج حاصله در 30 هفته سپری شده از لیگ و از طرفی سکون و سکوت حاکم در بدنه مالکیتی و مدیریتی تیم فوتبال ماشین سازی در فصل جاری رقابت های لیگ دسته اول که این تیم را تا مرز سقوط به دسته پائین تر قرار داده، از قدیمی ترین تیم فوتبال شمالغرب کشور، تیمی رها شده، بی صاحب و بلاتکلیفی ساخته است که در تسلسل دوباره ناکامی ها و بی صاحبی های گذشته قرار دارد.

صد افسوس که در صورت رخداد اتفاق ناگوار سقوط ماشین سازی به دسته پائین تر، بعید است حتی مالک فعلی آن که با تبلیغات و هیاهوهای بسیار در ابتدای لیگ امسال، در نقش فرشته نجات این تیم ظاهر شد، دوباره علاقه ای به حمایت از ماشین سازی داشته باشد و شاید آن روز، تازه قصه پر غصه سبزقباهای فوتبال تبریز، همچون دهه 80 و اوایل دهه 90 دوباره از نو شروع شود!