چطور مسائل روزمره زندگی را منطقی حل کنیم؟
نویسنده پری ناز اسبلی
🔺حل کردن مسائل یک مهارت است اما فقط شامل مشکلات ما نمی‌شود. ما گاهی حتی برای انتخاب یک لباس یا گوشی نمی‌توانیم بدون تردید تصمیم بگیریم بنابراین این موضوع می‌تواند شامل تمام تصمیمات ما در طول روز باشد.
بعضی افراد خیلی زود و بعضی دیر تصمیم می‌گیرند، عده‌ای تصمیمات هیجان مدار و عده‌ای دیگر تصمیمات منطقی می‌گیرند. اغلب تصمیمات ما می‌تواند به صورت کوتاه مدت موضوع را حل کند اما در آینده ممکن است پشیمان شویم بنابراین می‌توانیم با مهارت حل مساله همیشه بهترین تصمیم ممکن را بگیریم.

🔺قبل از هر چیز یادتان باشد ممکن است بهترین تصمیم همیشه باب میل شما نباشد و گاهی مجبور باشید برخی شرایط را موقتا بپذیرید تا در آینده از تصمیم عجولانه‌تان پشیمان نشوید.

🔺و اما حل مساله 4 مرحله دارد:

✔️مرحله اول تعریف مشکل:
این مرحله را جدی بگیرید! ما گاهی حتی نمی‌دانیم دقیقا چه می‌خواهیم! این مرحله آنقدر مهم است که بعضی اوقات با فکر کردن به آن کل مشکلمان حل می‌شود. مثلا فردی را در نظر بگیرید که همه کارهایش عقب افتاده است به خاطر سر درد شدیدی که دارد نمی‌تواند روی آن‌ها متمرکز شود. یک روز تصمیم می‌گیرد کارهایش را تقسیم بندی و هدف گذاری کند و شروع به انجام آن می‌کند اما بعد از چند روز خسته می‌شود و نمی‌تواند ادامه بدهد! چرا؟ هدفمندی و تقسیم کارها که روش کارآمدی است اما چرا منجر به شکست شد؟ زیرا مساله اصلی سر درد فرد بود و با بهترین روش‌ها هم او را از پای در می‌آورد بنابراین تعریف مساله او وجود سر درد شدیدش است اما چون روی هم ماندن کارها استرس بیشتری به فرد وارد می‌کند او ابتدا آن را در نظر گرفت.
در تعریف مساله همیشه با یک مشکل واحد روبرو نیستیم و مسائل در هم پیچیده‌اند. زندگی ما پر از مسائل ریز و درشتی است که باید مدیریتشان کنیم. از آوردن بچه‌ها از مدرسه گرفته تا آماده کردن شام و پرداخت قسط‌ها و … . الویت بندی مهم ترین روش کنترل آن‌هاست.
🔺برای الویت بندی مسائل را به 4 دسته تقسیم کنید:
الف: مسائل مهم و غیر فوری: انجام آن ضروری است اما محدودیت زمانی نداریم. مثلا خرید برای مهمانی شب عید مهم است اما فعلا فرصت داریم.
ب: مسائل فوری و غیر مهم: شاید مهم نباشد اما برای انجامش محدودیت زمانی داریم و اگر انجام ندهیم بعدا نمی‌توانیم انجامش دهیم. مثلا تبریک تولد به دوستتان ممکن است مهم نباشد نسبت به کارهای دیگر اما فقط در یک محدوده زمانی تولدش قابل انجام دادن و ارزشمند است.
ج: مسائل مهم و فوری: هم برای ما اهمیت دارد هم محدودیت زمانی داریم. مثلا وقتی مادرمان بیمارستان است و به ما تلفن می‌کنند به خون احتیاج دارد و باید خودمان را برسانیم.
د: مسائل غیر مهم و غیر فوری: این مسائل نه آن‌چنان اهمیت دارند نه محدودیت زمانی برای انجام آن داریم. مثلا برنامه ریزی برای فیلم دیدن یا خرید گلدان جدید.
پس تمام مسائلتان را بنویسید و آن‌ها را به روش بالا الویت بندی کنید. الویت حل مسائل به ترتیب زیر است
مهم و فوری، فوری و غیر مهم، مهم غیر فوری، غیر مهم و غیر فوری

✔️مرحله دوم پیدا کردن راه حل:
شما در این مرحله به بارش مغزی نیاز دارید. یعنی باید تمام راه‌حل‌هایی که به ذهنتان می‌رسد را بدون کم و زیاد و سانسور بنویسید. حتی خنده‌دار ترین و نشدنی‌ترین آن‌ها را. اگر در این مرحله سعی کنید تنها به راه‌های منطقی فکر کنید بیشتر از دو یا سه راه‌حل که همیشه وجود دارد به ذهنتان نمی‌رسد. اما اگر به مغزتان اجازه دهید به هرچیز ممکن فکر کند راه خلاقیت را برایش باز می‌گذارید و می‌بینید که چقدر راه حل جدید پیدا می‌کنید. خودتان را ملزم کنید برای هر مساله حداقل 20 راه حل بنویسید. تاکید کردیم، حداقل 20 راه حل! اجازه ندهید از این کمتر شود.

✔️مرحله 3 تصمیم گیری:
حالا می‌توانید راه‌حل‌های نشدنی بالا را حذف کنید. منطقی فکر کردن در این مرحله به دردتان می‌خورد. برای هر راه حل تمام امکانات لازم را بنویسید آن را با امکانات مالی و انسانی و زمانی خودتان مقایسه کنید و نشدنی‌ها را حذف کنید. ضرر و سود هر کدام را بنویسید اینکه با این روش چه چیزهایی را به دست می‌آورید و چه چیزهایی را از دست می‌دهید. بعد همه راه حل‌هایتان را نسبت به سود و زیان آن‌ها الویت بندی کنید.

✔️مرحله 4 بازنگری:
شروع کنید به انجام دادن آن‌هاطبق الویتی که در مرحله قبل به آن‎ها دادید. هرکدام نتیجه نداشت به الویت بعدی بروید و اگر هیچ کدام برایتان اثر دلخواه را نداشت از بارش مغزی دوباره شروع کنید.

پایان