دیگر کم کم داریم به فراموشی خاطره خاطرستانی تاریخی، در دل شهرآشوب کهن ایران ، #تبریز، عادت می کنیم ، خاطره ای از هزارتوی تاریخ کهن این مرز و بوم ؛ خاطره 400 دنیا فرهنگ و ادب و عرفان و فلسفه و مشروطه ؛ خاطری خطیر از فرسنگ ها راه دور از میراث کهن و ماندگار ، خاطره قطران و همام تبریزی ، ظهیر فاریابی ، اسدی طوسی ، مجیر بیلقانی ، خاقانی بزرگ ، شهریار شعر فارسی ، ثقه الاسلام ، این شیخ مشروطه ، میرزا طاهر خوشنویس و صدها همچون این ها که هریک جهانی هستند در دل این خاکدان.

خاطره سرخاب دارد فراموشمان می شود با آن گورستان منحصر به فردش که غنی ترین گورستان جهان بوده و است ، دارد یادمان می رود (و رفته است) خاطره شعرها و آواهای حزینی که از وجب به وجب #تنهاترین_مقبره_الشعراء_ایران، گاه گاهی می شد شنید ، داریم تسلیم محض بزرگ ترین جفا و بی مهری تاریخ فرهنگی تبریز و آذربایجان می شویم، دارد باورمان می شود که مقبره الشعرایمان دارد به سرنوشت تلخ و اسف بار #مسجد_کبود ( فیروزه جهان اسلام) و #ارگ_علیشاه (دژ مقاومت تبریز ) دچار می شود تا #تریلوژی_سلاخی ناجوانمردانه میراث و آثار تاریخی کامل شود.

کاری به این نداریم که از 40 سال قبل قرار بوده #پردیس_مقبره_الشعراء_تبریز بر روی بقایای ارزشمند گورستان سرخاب ایجاد شود؛ اما تنها به احداث یادمانی بسنده شد ، یادمانی که حتی پابرجا ماندن آن هم برای ما بزرگ ترین نعمت است.

نمی دانیم از کدام جفاها بنالیم و شکوه کنیم ، از مدیران و مسوولان بی تدبیری که #مقبره_الشعراء برایشان محلی از اعراب نداشته و ندارد، یا از حذف یک باره و بی مسوولانه اعتبارات ملی این پروژه بزرگ که البته آن هم ناشی از بی تدبیری های آقایان مسوول بود؟

آن قدر بی تدبیر بودیم که حتی نتوانستیم از ظرفیت های گردشگری فرهنگی، ادبی و مذهبی مجموعه بزرگ مقبره الشعراء و بقعه سید حمزه در جوار هم استفاده کنیم و این مجموعه بی نظیر را به گردشگران داخلی و خارجی بیشتر بشناسانیم ، تنها کاری که توانستیم بکنیم و نام مقبره الشعراء را بر سر زبان ها بیندازیم ، این بود که آن را به ویرانه ای تبدیل کنیم و بر بلندای ویرانه هایش فریاد چه کنم چه کنم سر دهیم.

3

شیراز #حافظ و #سعدی دارد با دو مجموعه #حافظیه و #سعدیه و به هر دوی این ها می بالد و هر دوی این مجموعه های تاریخی و میراثی را همچون تخم چشم خویش صیانت می کند ، این دو را به منبع درآمدی عظیم و شناسنامه ای قابل اتکا برای معرفی تاریخ و فرهنگ و ادب و هنر خود تبدیل کرده است؛ حتی با تکیه بر وجود همین دو آرامگاه، به #شهریار تبریز و انتخاب زادروز او به عنوان #روز_ملی_شعر_و_ادب_فارسی می تازد و آن را بر نمی تابد؛ اما ما چه داریم و چه با داشته های خود می کنیم؟ مقبره الشعرایی داریم با 400 شاعر و ادیب و عارف خفته در آن و همین میراث غنی را به #ویرانه_ای تبدیل می کنیم ، همین!!!