آیرال خبر_ عادل جعفرموحد، دیروز روز تلخی برای هواداران تیم تراکتور بود. تیمی که این روزها حال و روز خوشی ندارد و با قبول 4 شکست متوالی و یک مساوی مقابل قعرنشین جدول، هواداران پر شورش را نگران و غمزده کرده است.

دیروز برای اولین بار، ورزشگاه بنیان دیزل شاهد فحاشی تماشاگرانی بود که پیش از این هیچگاه تیم خودی را مورد ناسزا قرار نداده بودند و این عمق ناراحتی هواداران از نوع بازی و مدیریت ناتوان باشگاه را نشان می داد.

دیروز مدیرعامل باشگاه هم بی نصیب از عصبانیت سکونشینان نبود و در دقایق طولانی مورد غضب آنها قرار گرفت.

دیروز روز، رکورد شکنی ها بود.

اولین پیروزی ماشین برابر تراکتور در لیگ برتر!

این که از فضای ورزشگاه انتظار جوی دانشگاهی و آکادمیک داشته باشیم، خیالی باطل است اما اینکه فحوای برخی شعارها، ناسزاهای منشوری بود جای تامل و تاسف دارد.

بایستی فرهنگسازی شود تا غلظت شعارها به مرور کم شود نه اینکه به یکباره از فحش به گل و بلبل برسیم که امری نامحتمل به نظر می رسد.

ترکش های این شکست، منجر به استعفای مدیرعاملی شد که هیچ شناختی از دنیای فوتبال نداشت و انگار اشتباهی مدیرعامل شده بود!

با رفتن صادقیان، معاون وی که ید طولایی در مدیریت دارد و بیش از بیست سال بر مسند مدیریت سازمان ورزش شهرداری تبریز تکیه زده بود، با عنوان “سرپرست”، وارد اتاق مدیریت شد

اما امروز فایلی از جلسه هواداران و مسئولان باشگاه در فضای مجازی منتشر شد که حکایت از هم اندیشی و تبادل نظر بین لیدرها، مدیران و مالک باشگاه داشت که به صورت تلفنی در این جلسه حضوری مجازی داشت.

انتشار این فایل صوتی که به صورت مخفی و پنهانی ضبط شده بود، بسیار بداخلاقانه و کینه ورزانه به نظر می رسد و انگار برای این منتشر شده تا جو ناآرام و ملتهب باشگاه را بحرانی تر از هر زمان دیگری بکند.

از مدیران و مسئولانی که در این جلسه حضور داشتند انتظار نمی رفت تا با گذاشتن تماس تلفنی روی آیفون زمینه ساز انتشار این گپ و گفت دوستانه باشند.

در این فایل صوتی، زنوزی که بی شک از نتایج ضعیف و دور از ذهن تراکتور بیش از همه ناراحت و برافروخته است صحبت هایی مطرح می کند که شاید یک درددل خصوصی بود نه یک اعلان نظر عمومی

نکاتی را بایستی برای یک عده قلیلی که تراکتور را می خواهند فدای منافع شخصی شان بکنند و کسانی که ناخواسته با آن ها همراه می شوند متذکر شد

به هرحال همه ی ما در گفت و گوهای خصوصی و خودمانی صحبت هایی می کنیم که شاید برای شنونده های دیگر، تفسیرهای متفاوتی را به دنبال داشته باشد

چرا بایستی برای محمدرضا زنوزی که آستین همت بالا زده و برای پرطرفدار ترین تیم آذربایجان میلیاردی هزینه می کند، حاشیه درست کنیم و او را دلزده و دلسرد کنیم ؟

چرا روزهایی را به یاد نمی آوریم که برای تملک زنوزی هورا می کشیدیم و او را آتا زنوزی خطاب می کردیم؟

اینکه تیم مشکل مدیریتی دارد بر هیچ کس پوشیده نیست ولی این که بخواهیم با رفتارهای غیرمنطقی و خود محور، باعث بحران بیشتر برای تیم محبوب آذربایجان باشیم، عین دشمنی ست.

در این رکود اقتصادی و تورم افسار گسیخته که همه ی کارآفرینان و تولید کنندگان و فعالان اقتصادی را آچ مز کرده، روا نیست که تنها حامی ورزش آذربایجان را که با گشاده دستی تیمداری می کند، با دست خودمان دلشکسته و پشیمان کنیم!

بی شک زنوزی از همه ی طرفداران، بیشتر ناراحت و عصبانی ست که تیمش که همه نوع امکانات  برایش فراهم شده این گونه در باتلاق خود ساخته فرو رفته است

بیایید این فرصت را به مالک تیم بدهیم تا با ریکاوری ذهنی و دور کردن عوامل شکست و ناکامی از تیم، این بار با انتخابی درست و فوتبالی نفرات مدیریتی خود را انتخاب کند تا شاهد بازگشت تراکتور به جدول باشیم وگرنه با خروج وی از تیمداری، فوتبال آذربایجان متضرر خواهد شد نه شخص زنوزی!