آیرال خبر،چرا دهم آذر سالروز شهادت آیت ا… مدرس (سال 1316) به عنوان ” روز مجلس ” نامگذاری گردیده است ؟ بنظر می آید علت آن نامگذاری را باید در شخصیت شهید مدرس جست. و دید که ایشان چه ویژگیهایی را دارا بود و چه عملکردی را از خود به یادگار نهاده تا اینکه اسوه ی نمایندگان شده و شایسته است کسانی که در جایگاه نمایندگی مجلس ، آن هم با پسوند اسلامی قرار می گیرند باید سعی کنند ویژگیهای مدرس را ، که همان مطالبه ی آموزه های اسلامی است ، در خود تحقق ببخشند.
عمل به تکلیف الهی
شهید مدرس یک فرد حق گرا و تکلیف مدار بود و معیار موضعگیری ها و سخنانش بر محوریت تکلیف الهی و آموزه های اسلام اصیل بود. تنها رضای الهی و مصلحت اسلام و مسلمین مد نظر وی بود و چون خدا را ضامن تامین نیازمندی ها می دانستند. لذا به رزق و برق دنیا بی اعتنا بود و ناچارنبود در موضعگیری هایش، نظرات و منافع این و آن و این جناح و آن جناح را لحاظ نماید. و این ویژگیها از مدرس شخصیت الهی ساخته بود که نامش لرزه بر اندام قلدر مآبانه همچون رضاخان می انداخت. روزی رضاخان می گوید: سید از جان من چه می خواهی ؟ مدرس با صراحت و شجاعت تمام می گوید: می خواهم تو نباشی ! و بدین سبب بود که برای دشمنان قابل تحمل نبود. و همانند اجداد طاهرینش زندانی ، تبعید و در نهایت به شهادت رسید. روز شهادتش بدین سبب روز مجلس نامیده شد ، تا الگو و اسوه ی برای مجلس نشینان باشد. نمایندگان مجلس با مشاهده چنین مردان الهی، در ایفای مسئولیت خویش تنها شرف ، خدا و انسانیت و عدل را در نظر بگیرند لاغیر.
اصولگرا ؛ اصلاح طلب یا حق گرا؟!
بعد از تشکیل نظام اسلامی همواره گروه هایی در میهن اسلامی مشغول به فعالیتهای سیاسی شده اند. و امروزه اصولگرایان واصلاح طلبان ، دو گرایش عمده محسوب می شوند. بنظر می آید این گرایشها تفاوتهای عمده ندارند، بلکه تفاوتها بیشتر سلیقه ای و شکلی است ، نه محتوایی. چرا که هیچ اصولگرای معتدل و عاقل ، در صورت نیاز به اصلاحات در شیوه های مدیریت کشور ، آن را رد نمی کند. و هیچ اصلاح طلب معتدل و متدین ، از هیچ اصول اساسی اسلام و انقلاب کوتاه نمی آید.
وطبیعتا انسانهای متدین ، عاقل و منصف از هر دو طرف و یا جناحهای دیگر باید به دنبال حق باشند. – که هستند- و در افکار ، رفتار ، موضعگیری ها و … جز حق را بر نتابند. و لکن مع الاسف با تسلط هر یک از این طیف ها ، تعداد کثیری از فرزندان انقلاب و کشور با نام های مختلف و بهانه های واهی ، مورد بی مهری قرار گرفته و منزوی می شوند و جامعه از خدمات آنان محروم می شود ؛ البته این یک نمونه است والا در موارد زیادی این روحیه تمامیت خواهی موجب ضرر و زیان کشور می شود. ( البته این مطلب به معنای مخالفت با تحزب نیست ، بلکه به معنای بیماری تحزب در کشور است).
تکلیف صدور انقلاب
گروه های سیاسی و مذهبی و همه گروه های مرجع ، یادشان نرود که امام (ره) تکلیف صدور انقلاب و حمایت از محرومان را بر عهده آنان گذاشته است. و امام و شهدا از همگان خواهند پرسید که چگونه به تکلیف خود عمل کردند. پس باید افق دید کمی فراتر از مسایل داخلی و منافع شخصی و گروهی باشد. لذا نباید خود را مشغول چیزهای حقیر بکنند و از مسئولیت جهانی غافل شوند. وهمه گرایشها باید ، با مبارزه با افراطی های درون گروهی وایجاد زمینه تحقق وحدت و انسجام داخلی ، بسوی اهداف جهانی و حمایت از بیداری های اسلامی و جبهه مقاومت به وظیفه تاریخی خود جامه عمل بپوشانند. و با اعتدال حقیقی ، تحمل همدیگر و میانه روی عملی ، مروج اسلام مترقی ، قانونمند و به دور از افراط و تفریط باشند. و بحکم آیه شریفه ” انما المومنون اخوﺓ فاصلحوا بین اخویکم و اتقوا الله لعلکم ترحمون” ریشه های اخوت اسلامی را تحکیم ببخشند و کدورتها را از بین برده و با رعایت تقوای الهی و مصلحت اسلام و مسلمین ، رحمت الهی را بر خود و جامعه خود به ارمغان آورند. جایی که اسلام مسیحیت را ، بر وحدت و اشتراکات دعوت می کند. ” تعالوا الی کلمه سواء بیننا و بینکم” آیا رواست ، گروهها و مجموعه هایی که همه مسلمان شیعی ، انقلابی و مدافع خط و امام رهبری هستند ، بخاطر اختلافات سلیقه ای و شکلی این قدر همدیگر تحمل نکنن و همه سعی شان دفع همدیگر باشد. و از فوائد هم افزائی و هم پوشانی غفلت نمایند؟!
در پایان باید اذعان کرد که امروز نیاز کشور به افرادی است که از علم و آگاهی و از ایمان و تقوا و روش اعتدالی لازم برخورد باشد. و در عمل خدا شرف و نیازهای کشور و دنیا را لحاظ کنند و در جهت وحدت و انسجام داخلی و یاری نیروهای همسوی اقدام نمایند. و در عمل دولت و نظام را در جهت رسیدن به برنامه های کلان خود یاری کنند. حال تحت هر اسمی باشد. اصولگرا ، یا اصلاح طلب ،یا معتدل ویا هر اسم دیگر.

یادداشت 94/11/1

کدخبر110472

میکاییل صفایی

انتهای پیام /

توسط سردبیر

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.