امسال 39 سالگرد شهادت آیت‌الله مدنی دومین شهید محراب انقلاب است. از شهید مدنی در کشورمان به عنوان «دومین شهید محراب انقلاب اسلامی» یاد می‌شود. در حقیقت بعد از شهادت آیت‌الله قاضی‌طباطبائی سال 58 در مسجد شعبان شهر تبریز، شهید مدنی از سوی امام خمینی (ره) به سمت امام جمعه و نماینده امام در تبریز منصوب می‌شود.

پای درس زندگی دومین شهید محراب انقلاب

به گزارش آیرال خبر، 39 سال از شهادت آیت‌الله مدنی به دست منافقین کوردل می‌گذرد. واقعیت این است که خطه آذربایجان و در راس آنها شهر تبریز در طول تاریخ کشورمان به‌ویژه در دوران قبل و بعد از انقلاب، مردان و علمای بزرگی را برای سربلندی و سرافرازی ایران اسلامی نثار کردند که نمونه بارز آن شهادت دو عالم فرزانه این خطه به ‌ام‌های آیت‌الله مدنی و  آیت‌الله قاضی‌طباطبائی است که به خاطر وجود برکت شهادت این علما است که تبریز به‌عنوان شهر شهیدان محراب در کشور مطرح است.

بدون ‎شک، شهدای محراب کشورمان ایران عزیز، میراث ماندگار اولین شهید محراب امیرالمؤمنین علی (ع) هستند که تمام وجود و هستی خویش را فدای این سرزمین و به‌ویژه احیای اسلام ناب محمدی (ص) کردند تا اینکه ارزش‌های ناب اسلامی زنده بماند و به تعبیر قرآن شهدا در راه مقدس که همان «فی سبیل الله» است، کشته شدند تا اینکه اسلام، قرآن و حدیث حفظ شود.

به همین اعتبار، شهدای محراب «سید اسدالله مدنی‌تبریزی، سید محمدعلی قاضی‌طباطبایی، سید عبدالحسین دستغیب، محمد صدوقی و اشرفی اصفهانی»، شهدای دوران انقلاب و به‌ویژه شهدای هشت سال دفاع مقدس کشورمان نیز با نثار جان خود و با الگوگیری از مکتب عاشورا و قیام امام حسین (ع) موجب حفظ و احیای فرهنگ اسلام ناب محمدی (ص) شدند، به‌طوریکه عزت و اقتدار امروز ملت ایران در عرصه‌های مختلف به خاطر ثمره خون آنهاست.

از این حیث، حال با توجه به سالگرد شهادت آیت‌الله سید اسدالله مدنی، به بخشی از ویژگی‌های بارز، سبک زندگی و فعالیت‌های این شهید راه ولایت می‌پردازم.

شهید آیت‌الله سید اسدالله مدنی در سال 1292 شمسی در دهخوارقان آذرشهر به دنیا آمد، پدر ایشان آقا میر علی در بازارچه آذر شهر شغل بزازی داشت. شهید مدنی در چهار سالگی، مادر و در ۱۶ سالگی، پدر خود را از دست می‌دهد.

این شهید بزرگوار در دوران جوانی به قصد کسب علم و کمال به شهر مقدس قم عزیمت می‌کند، گفته می‌شود وی در حوزه علمیه قم پس از گذراندن مراحل مقدماتی از محضر اساتید بزرگ فقه و اصول و فلسفه بهره‌مند می‌شود و مدتی نیز در محضر درس آیت‌الله حجت کوه‌کمری و آیت‌الله سید محمدتقی خوانساری حاضر و مدت چهار سال نیز در محضر امام خمینی (ره) حضور یافت و از درس فلسفه و عرفان اخلاق امام راحل بهره‌مند شد.

 شهید آیت‌الله مدنی، پس از مدتی به نجف اشرف هجرت و در حوزه علمیه نجف اشرف در کنار تکمیل تحصیلات عالی خویش تدریس در سطوح مختلف را شروع کرد. به دستور آیت‌الله حکیم کرسی تدریس لمعه، رسائل، مکاسب و کفایه را به عهده گرفت و در اندک زمانی جزو اساتید معروف حوزه علمیه نجف اشرف به شمار آمد.

وی در نجف اشرف در درس خارج آیت‌الله سید عبدالهادی شیرازی و آیت‌الله حکیم و آیت‌الله خویی شرکت کرده و از مراجع بزرگی از جمله آیت‌الله حکیم در نجف و آیت‌الله حجت کوه‌کمری در قم و آیت‌الله خوانساری اجازه اجتهاد دریافت کرد.

نباید فراموش کرد، شهید مدنی اولین کسی بود که در جریان انقلاب سال 1342 شمسی در نجف از امام تبعیت کرد و در انتشار تلگرام آیت‌الله حکیم به همین مناسبت نقش بسزایی داشت. در زمان حکومت عبدالناصر تحت نظر ایشان عده‌ای از علماء نجف برای افشاگری چهره طاغوت در ایران به امر امام جهت تدریس علوم دینی به خرم‌آباد رفت و حوزه علمیه کمالیه در آنجا با تلاش وی تأسیس شد.

وی در این مدت به مبارزات سیاسی خود ادامه داد و در این راه بارها، دستگیر و تبعید شد. بعد از پیروزی انقلاب، آیت‌الله مدنی از سوی مردم همدان به نمایندگی مجلس خبرگان انتخاب شد و بعد از شهادت آیت‌الله قاضی‌طباطبائی از سوی امام خمینی (ره) به سمت امام جمعه و نماینده امام در تبریز منصوب شد.

پس از سپری کردن 67 سال عمر توأم با مبارزه و جهاد در راه خدا و ارزش‌های اسلامی سرانجام در بیستم شهریور ماه سال 1360 در محراب نماز جمعه تبریز توسط «مجید نیکو» از اعضای سازمان مجاهدین خلق با انفجار نارنجک به وسیله منافقی کوردل به شهادت رسید.

کوتاه سخن آنکه در وصف مقام و فضائل شهدای محراب، شهدای دوران اوایل انقلاب و به‌ویژه هشت سال دفاع مقدس  و شهدای مدافع حرم هر چه بنویسیم، بگوییم و در این ارتباط هم هر چقدر برای شهدا هزینه کنیم، نمی‌توانیم دینمان را به آنها ادا کنیم. از این رو، شهدای محراب و از جمله آیت‌الله مدنی و سایر شهدای کشورمان نیز با تبعیت از مکتب عاشورا و قیام امام حسین (ع) موجب حفظ و احیای فرهنگ اسلام ناب محمدی(ص) شدند.

از این رو شهدای محراب، هشت سال دفاع مقدس و این روزها شهدای مدافع حرم به‌عنوان نماد ایثار، شهامت، شجاعت، آزادی، استقلال، صداقت، معنویت، افتخار و پایمردی ملت ایران، باید همیشه و در همه حال در فضاى جامعه ما زنده باشند.

 در این میان زنده نگه داشتن یاد و نام این شهدا، گام نهادن در مسیر حرکت و راه آنهاست و قدمی هر چند کوچک برای معرفی و شناساندن راه و آرمان‌های این شهدا برای نسل امروز و فرداست.

روح شهدا شاد و راهشان پر رهرو باد

موسی کاظم زاده

توسط تحریریه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.