به گزارش آیرال خبر، حسن روحانی، رییس جمهور منادی “تدبیر و امید”، بالاخره آمد و رفت و به یمن حضور یک و نیم روزه اش در تبریز، دیدارها، سخنرانی ها، بازدیدها و افتتاح هایی در تبریز و برخی شهرهای استان رخ داد.
همه این اتفاقات که منطبق بر برنامه ای از پیش تعیین شده و مشخص و مدون بود، به هر نحو ممکن عملیاتی شدند و در ظاهر امر همه چیز گل و بلبل بود و به قول بزرگان شهر و استان، اتفاق و رویدادی مبارک برای تبریز به ثبت رسید.
اما در این میان و در بحبوحه سفر اخیر رییس جمهور به تبریز، آنچه مثل ادوار قبلی و رویدادهای مشابه سفر روسای جمهور بر جامعه خبری و رسانه ای تبریز گذشت، تکرار بی مهری هایی بود که بار دیگر از سوی مدیران استانی بر جامعه خبری و رسانه ای تبریز و استان روا داشته شد.
دعوت گزینشی و سلیقه ای از خبرنگاران و اصحاب رسانه، حذف بخشی از خبرنگاران و عدم صدور کارت برای آنان، مهندسی ترکیب خبرنگاران در طول سفر و برنامه ها، هدایت و مدیریت سوالات در کنفرانس خبری رییس جمهور، محدودسازی فضای نقد و نقادی و پرسش و پاسخ در نشست مذکور، ایجاد انحصار در طرح سوالات خبرنگاران از رییس جمهور به نفع برخی افراد، ممانعت از طرح سوالات منطقه ای و استانی و … از جمله موضوعاتی است که همگی در طول سفر دو روزه رییس جمهور به تبریز از سوی روابط عمومی استانداری و بخشی از بدنه مدیریت سفر، موجبات اعتراض و گله مندی اهالی رسانه شد تا این سوال بی پاسخ از شخص استاندار آذربایجان شرقی مطرح شود که آیا خبرنگاران تنها زینت المجلس این سفر بودند که آن طور که باید و شاید و علیرغم زحمات و تلاش های مسوولانه شان برای پوشش حداکثری رویدادها و برنامه های سفر رییس جمهور، در نهایت ناراضی به رسانه های خود بازگردند؟
این اتفاقات در حالی رخ داد که پیش از سفر ریاست جمهوری به تبریز، خبرهایی مبنی بر تعامل، همفکری و همکاری اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان، روابط عمومی استانداری، خانه مطبوعات و انجمن صنفی و انجمن مدیران مسئول، برای هماهنگی و دعوت از خبرنگاران رسانه های گروهی استان برای پوشش خبری هرچه بهتر سفر روحانی به تبریز به گوش می رسید، با این حال آن چه در دو روز برگزاری سفر و فعالیت مسوولانه خبرنگاران مشاهده گردید، چیزی جز محدودسازی و به تعبیر بهتر، ” فیلترینگ خبری خبرنگاران و اصحاب رسانه” و “جایگزینی دوستان و آشنایان مدیر روابط عمومی استانداری” نبود.
حضور برخی از چهره های غیر رسانه ای در نشست مطبوعاتی این نکته را به وضوح به نمایش گذاشت که مدیر روابط عمومی استانداری با گستاخی تمام، به عنوان “فیلتر” و “صافی” خودسری عمل کرده و راسا اقدام به حذف بسیاری از چهره های شناخته شده رسانه ها کرده است!
نمیدانیم چنین مجوزی را چه کسی به شخص ایشان داده است تا به عنوان “متولی رسانه ها” و به نوعی “پدرخوانده” مطبوعات حق گزینش و انتخاب داشته باشد؟
یعنی جناب استاندار از این امر اطلاع دارند؟ آیا می دانند که روابط عمومی تحت امرشان چگونه با اهالی مطبوعات رفتار می کند؟ “نگاه از بالا به پایین”ی که بوی “تفرعن” و “خودشیفتگی بیمار گونه” ای دارد که تحملش برای ارباب جراید از زهر هلاهل هم سخت تر است!
بی تدبیری مسوولان امر در مدیریت جامعه خبری استان در جریان سفر رییس جمهور به تبریز، تحت هر تدبیر خودخواسته ای هم که بوده باشد، نتیجه ای جز رنجش و نارضایتی اهالی رسانه تبریز و استان در پی نداشته و موجبات عدم طرح برخی سوالات انباشته شده پیرامون مطالبات به حق افکار عمومی توسط خبرنگاران شد!
متاسفانه رویه و شیوه حاکم بر نحوه تعاملات رسانه ای مدیران میانی استانداری و حتی بخش عظیمی از مدیران استانی با جامعه خبری و رسانه ای تبریز، تابعی از سیاست محدودسازی و مدیریت دوستانه است، سیاستی که نه در دوران دولت اصلاحات، نه در زمان دولت مهرورزی و نه در دوره تدبیر و امید، هیچ تغییری نکرده و همیشگی است!
حال باید از جناب استاندار آذربایجان شرقی پرسید که آیا زمان تغییر نوع نگاه به جامعه خبری استان و ظرفیت ها و توانمندی های این قشر زحمتکش فرا نرسیده است؟ به راستی جامعه خبری استان تا کی باید قربانی سیاست مهندسی اطلاع رسانی و خبری باشد؟ تا کی باید تسلیم کج سلیقگی هایی باشیم که رسانه ها را هر روز دورتر و دورتر از مسئولان می کند. آیا رسانه های منتقد حق اظهارنظر ندارند؟ آیا تبعیض در برخورد با رسانه ها زیبنده دولتی است که “تدبیر و امید” را شعار اصلی خود می داند؟
آقای استاندار!
لطفا بیش از این رسانه ها و خبرنگاران استان را جدی بگیرید و برای ترمیم چهره مخدوش شده دولت تدبیر و امیدتان در استان، اقدامی عاجل نموده و آب رفته را به جوی بازگردانید!
عادل جعفرموحد