یادداشت حجت الاسلام دکتر میکاییل صفایی

آیرال خبر، ازجمله علل وقوع قیام حضرت اباعبداله الحسین (ع) سست شدن آموزه های اسلامی و تبدیل منکرات به معروف بود. که فرمود « الناس عبیدالدنیا والدین لعق علی السنتهم یحو طونه مادرّت معایشهم فاذا مُحِصٌّوا با لبلاء قَلً الدیانون؛»(بحار الا نوار، ج 78 ص 116 ) و درجای دیگر می فرماید:« می بینید که اوضاع دنیا دگرگون شده،زشتی ها آشکار و نیکی ها رخت بربسته است. ازفضایل انسانی جز اندکی مانند قطرات ته ظرف آب،باقی نمانده است.»(بحار الانوار،ج 44ص381) پس مهمترین عامل…

قیام امام حسین (ع) و قتل عام شهدای کربلا و اسارت فرزندان رسول خدا(ص) دنیا پرستی و دنیازدگی امت اسلامی بود که به آموزه های اسلامی نگاه ابزاری می شد و بجای اینکه دنیا و ثروت و ریاست دراختیار دین باشد، دین درخدمت دنیای انسانهای دنیا طلب قرار گرفته بود. و دین براحتی درقبال مال و ثروت و رسیدن به ریاست به مسلخ می رفت!

دشمنان اهل بیت (ع) با تغییر دین ازمسیر واقعی خودش،نگذاشتند شیرازه ی اخلاقی و دینی مردم به گونه ای پایه ریزی شود، که دین خود رابه دنیای فانی ندهند. معاویه با بذل و بخشش های فراوانی ازبیت المال،عده ی زیادی را دورخود جمع کرد و دنیا پرستی را جزو خلق و خوی آن ها قرارداد،لذا حاضربودند به خاطر رسیدن به مال دنیا،دست به هرکاری حتی کشتن فرزند پیغمبر (ص) با فجیع ترین وضع بزنند. عمربن سعد،به طمع رسیدن به حکومت ری دست به این جنایت بزرگ زد وگفت : « پیش عبیداله بن زیاد شهادت بدید من اولین کسی بودم که تیر به طرف امام حسین (ع) انداختم»(لهوف،سید بن طاووس). حقیقتا انسان گاهی درتاریخ با صحنه ها و انسانهایی برخورد می کند که مایه ی شرم انسانیت است! ازجمله اقدام خائنانه« عبیدالله بن عباس» فرمانده سپاه امام حسن (ع) بود که با دریافت یک میلیون درهم ازمعاویه شبانه همراه هشت هزارنفربه وی پیوست! درحالیکه دو پسر عبیداله را «بسر بن ارطاه» ازفرماندهان معاویه کشته بود(سیره پیشوایان ص 108) و یا عمروعاص بااینکه به مرتبه بالای علی (ع) دراسلام و نزد رسول اکرم (ص) واقف بود. وهرگزمعاویه راقابل مقایسه باآن حضرت نمی دانست ولکن درقبال اخذ سند ولایت مصر،با معاویه همکاری و برعلیه ولیّ الهی قیام کرد و به هرشیطنتی دست زد؟! درمقابل این گروه از انسان نماها که آماده بودند شرف و دین شان را در برابر اندک مال یا مقام چند روزه معاوضه کرده و دین را ابزار رسیدن به آن قراردهند؟! بودند انسانهای خدا باور و دینمدار که همه سختی ها، نابرابریها را تحمل می کردند تادین خدا استقرار پیداکند که ائمه هدی و یاران صدیق شان ازمصادیق بارز این دسته است .لذا رهبران الهی درلحظه لحظه های زندگی توجه به اصول اساسی اسلام دارند. وبشدت مواظب اند که ذره ای ازاصول اسلامی وانسانی عدول نشود. علی(ع) در برخوردش دربرابر درخواست برادرش عقیل ازبیت المال و خاموش کردن شمع بیت المال و دهها نمونه ای دیگر ازافتخارات بشریت محسوب می شود. امام علی (ع) پس از بیان نحوه برخوردش بادرخواست عقیل می فرماید:« شگفت آورتر داستان کسی است که نیمه شب ظرفی سرپوشیده پراز حلوای خوش طعم و لذیذ، به درب خانه ما آورد، ولی این حلوا معجونی بود که من از آن متنفر شدم گویا آن را با آب دهان مار،یا استفراغش خمیر کرده بودند به او گفتم : « هدیه است،یازکات ویا صدقه ؟ که این دو بر ما، اهل بیت حرام است گفت : نه این است و نه آن بلکه «هدیه» است. به او گفتم : زنان بچه مرده برتوگریه کنند! آیا ازطریق خدا وارد شده ای که مرا بفریبی ؟! دستگاه ادراکت بهم ریخته ؟یا دیوانه شده ای؟و یا هذیان می گوئی؟به خدا سوگند ! اگر اقلیمهای هفتگانه با آنچه درزیر آسمانها است به من دهند که خداوند راباگرفتن پوست جوی ازدهان مورچه ای نافرمانی کنم هرگز نخواهم کرد، واین دنیای شما ازبرگ جویده ای که دردهان ملخی باشد،نزد من خوارتر وبی ارزشتر است».(خطبه 224) انتخابات به معنای واقعی کلمه پس ازانقلاب شکوهمند اسلامی باهمت بلند معمارکبیرانقلاب و مردان و زنان متدیّن، دراین کشور عینیت یافت و مردم بطورحقیقی درسرنوشت خود و تعیین مسئولان اعمال نظر نمودند ولکن دراثر اعمال نفوذ برخی مراکز و بارفتارهای غیر اسلامی و انسانی برخی افراد اعم کاندیداهای انتخاباتی و طرفدارانش می رود جایگاه واقعی انتخاب مردم خدشه دارگردد که نتیجه آن بی اعتمادی مردم خواهد بود که بسیاربرای نظام اسلامی خطرناک است.

لذا دلسوزان نظام اعم از مسئولان، مردم و افرادی که خود را درمعرض انتخاب قرارمی دهند نباید از این نکته غفلت کنند وانسانهای خداباور نباید به هرقیمتی دنبال جذب آراء باشند. این شیوه علاوه براینکه دین و شرف انسان راتهدید می کند در دراز مدت به ضرر نظام اسلامی است. امروزه شیوه هائی جهت جلب رأی مردم به کار گرفته می شود که حقیقتاً شرم آور و دور از شأن یک مسلمان پیرو علی(ع) است.

با نزدیک شدن به ایام انتخابات برخی رستورانها،هتل هاجهت صرف شام وناهار مردم ازجانب برخی کاندیداها مهیا می شود. برخی کارت ویزیت رایگان دراختیار افراد کم درآمد و مریض قرار می دهند .برخی کیف و کفش هدیه می دهند و برخی وجه نقد به برخی ازافراد هدیه می کنند.؟! و برخی بدنبال ایجاد اشتغال غیر واقعی و دروغین هستند و…

در رابطه با اینگونه تبلیغات و هزینه های انتخاباتی سئولات ذیل ذهن انسان را به خود مشغول می کند. این پول ها از کجا بدست می آید؟! آیا از بیت المال مسلمین است؟! یا افراد دیگری هدیه می دهد؟ و یا اموال شخصی خود کاندیداهاست؟ و اگر از جیب صاحبان زر و زور است به چه انگیزه ای حاتم بخشی می شود؟! آیا نماینده ای که با تکیه به قدرت و ثروت به مجلس راه پیدا کند می تواند مستقل و نماینده حقیقی مردم باشد؟ و آیا جهت تأمین انتظارات آنان به دهها خلاف شرع و قانون متوسل نخواهد شد؟ و می تواند به فکر و اندیشه خود متکی باشد؟ و اگر از اموال شخصی کاندیدهاست به چه هدفی اینگونه به اسراف و تبذیر دست می زنند؟ و این پولهارا چگونه بدست خواهند آورد. مگر حقوق یک نماینده در ماه چقدر است؟!

یک دوره نمایندگی 48 ماه است اگر بر فرض حقوق ماهانه نماینده مبلغ/000/000/5 تومان باشد مجموع حقوقش در یک دوره مبلغ/000/000/240 تومان می شود. اگر بخواهد نماینده خداترس، حافظ دین و شرف و نگهبان بیت المال و حقوق مردم باشد. و از راه خلاف شرع به مال و منال نرسد آیا عاقلانه است هزینه های چند صد میلیونی متحمل شود؟!

و اگر فردی باشد که بخواهد از طریق رانتخواری، اخذ موافقتهای اصولی و دهها اجحاف را در حق دیگران مرتکب شود. آیا این فرد خواهد توانست از حق مردم حوزه انتخابیه و کشورش خداپسندانه دفاع نماید؟

اساساً فردی که می خواهد با اعطاء پول، هدایا، وعده دهای دروغ و … آراء جلب کند! چه تضمینی دارد که رأی خود را در مجلس به چند میلیون و حتی یک بارک الله نفروشد؟

و آیا به مصوبات اینگونه افراد می توان اعتماد کرد؟! آیا عمروعاص ها، عمرسعدها، عبیداله بن عباس ها از این دسته افراد باهوش تر نبوده اند؟! آیا اینها حق دارند عمروعاص و عمرسعد را سرزنش و لعن کنند؟! عمروعاص در برابر حکومت مصر به روی علی(ع) شمشیر کشید و عمر سعد در برابر حکومت ری اول کسی شد که به سوی حسین بن علی تیر انداخت! و اما این دسته از نمایندگان بطور قطع رأی و نظر خود را نیز به ثمن بخسی می فروشند! پس عمروعاص و عمرسعد از اینها عاقلترند! لذا اینها حق لعن و سرزنش عمروعاص و عمرسعد را ندارند. زیرا خودشان سزاوارترند! در پایان باید متذکر شوم ممکن است اخذ این بخشش ها و پولها به طوری شرعی حل شود تا برای دریافت کننده ها حلال باشد و آن اینکه تصور شود انشاءالله از راه حلال بدست آورده اند! و هدیه می کنند لذا مردم می توانند از این هدایا استفاده کنند ولکن اگر بخاطر آن رأی دهند رأی و نظرشان را خیلی پائین فروخته اند، رأی انسانها هویت و شخصیت آنهاست.

و شخصیت ها را نباید به قیمتهای پائین فروخت. اگر شایستگی های افراد مد نظر نباشد و بخاطر پول، هدایا و باند بازی و گروه گرائی و… رأی داده شود طبق فرموده ی رسول اکرم(ص):«خیانت به خدا، رسول و مومنان است.» نکته دیگر اینکه اگر برخی از ادارات دولتی خدماتی را که به مردم ارائه می دهند و جزو مسئولیت ذاتی شان است، را با هماهنگی های لازم به نام برخی نماینده ها و یا کاندیداها به مردم بدهند و مردم را مدیون نماینده کنند! این از مصادیق سوء استفاده از مسئولیت و منت گذاری بر سر مردم و نیز از مصادیق بارز فروش دین خود به دنیای دیگران است ! در روایات آمده است بدبخت کسی است که دینش را بر دنیایش بفروشد و بدبخت از آن کسی است که دینش را به دنیای دیگران بفروشد! سخن را با جملاتی از مقام عظمای ولایت به پایان می برم که در دیدار مردم قم فرمودند:« … آن نماینده ی مجلسی که با پول فلان شرکت و فلان کمپانی و فلان ارباب و فلان پولدار توی مجلس بیاید،مجبوراست آنجائی که آنها لازم میدانند،قانون جعل کند،قانون بردارد،توسعه و تضیق درقانون بکند. این نماینده به درد مردم نمی خورد.»

یادداشت کدخبر110463

توسط سردبیر

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.